چطور نوازنده شویم؟ نوازنده شدن مانند خواننده شدن گام‌هایی دارد مانند انتخاب سبک مورد علاقه و انتخاب هدف نوازنده شدن و سطح اجرایی (در سطح ارکسترال، استودیویی یا Just for fun) که توصیه می‌شود مقاله چگونه خواننده شویم؟ را بخوانید:
هم‌چنین مطالبی که در مورد تهیه ساز و انتخاب دوره آموزشی مناسب نیاز دارید در مقاله 6 پرسش و پاسخ مهم برای آموزش موسیقی بخش پرسش پنجم آمده آمده:
حال به پارامترهای مهم و تخصصی بحث نوازندگی می‌پردازیم:
ویژگی‌های فیزیکی برای نوازندگی
نوازندگی قبل از هر چیزی یک فعالیت فیزیکی و بدنی است و سرعت پیشرفت در آن علاوه برداشتن گوش موسیقیایی و ذوق، احتیاج به فیزیک بدنی مناسب دارد.
نوازندگی قبل از هر چیزی یک فعالیت فیزیکی و بدنی است و سرعت پیشرفت در آن علاوه برداشتن گوش موسیقیایی و ذوق، احتیاج به فیزیک بدنی مناسب دارد.
فیزیک بدنی شامل پارامترهای زیر است:
- انعطاف و چابکی
- هماهنگی مغزی-عصبی-ماهیچه‌ای
- ابعاد بیومتریک
انعطاف و چابکی بالا در بهبود کیفیت نوازندگی تآثیر دارند. هر چه دستها و بدن سریعتری داشته باشید، احتمالا نوازنده بهتری خواهید بود.
هماهنگی مغزی-عصبی-عضلانی: هماهنگی بین مغز، اعصاب و ماهیچه نیز از زمینه‌های مهم استعداد نوازندگی به شمار می‌رود.
ابعاد بیومتریک یعنی اندازه اندام‌ها نیز در استعداد نوازندگی در سازهای مختلف نقش دارد. البته در سازهای مختلف تناسبات اندامی مختلفی می‌تواند ایده‌آل باشد. برای ساز پیانو دستان بلندتر و انگشتان بلندتر و باریکتر مطلوب‌تر است در حالی که برای ساز ویولن اندازه دست کمتر اهمیت پیدا می‌کند و بیشتر هماهنگی مغزی-عصبی-ماهیچه‌ای اهمیت می‌یابد. در ساز ویولن داشتن انعطاف و چابکی بسیار مهم است.
در مورد ساز درامز هم داشتن دست و پای بلند، و هماهنگی زیاد بین مغز و اعصاب و ماهیچه‌ها اهمیت پیدا می‌کند. چرا که همزمان دستها و پاها درگیرند.
چطور نوازنده شویم؟ برای گرفتن مشاوره دقیقتر در این زمینه، می‌توانید به مشاوران ما مراجعه کنید و مناسبترین ساز را برای فیزیک خود انتخاب کنید.
با نامناسب‌ترین فیزیک بدنی هم می‌توان نوازنده شد
اما در کل توجه داشته باشید که داشتن فیزیک متناسب برای نوازندگی یک ساز همه چیز نیست. گواه این مطلب نوازندگان چیره‌دستی هستند که به رغم داشتن فیزیک نامناسب بسیار موفق بوده‌اند. فیزیک مناسب تنها یک استعداد است و در بهترین حالت یک عامل شتاب‌دهنده در یادگیری به شمار می‌رود. تنها زمانی اهمیت پیدا می‌کند که وقت کمی برای آموزش داشته باشید و رسیدن به نتیجه زودهنگام برایتان مهم باشد.
ساز ملودیک، هارمونیک یا ریتمیک؟
حال به پارامتر مهم دیگری می‌پردازیم که به فیزیک بدنی مربوط نیست و به مغز و ذهن موسیقیایی شما برمی‌گردد.
پرسش‌های زیر می‌تواند راهنمای خوبی باشد که نشان می‌دهد چه نوع سازی را باید انتخاب کنید؟
- آیا موقع شنیدن یک موسیقی بیشتر به اصوات ملودیک آن توجه می‌کنید؟ ملودی اصلی برایتان برجسته می‌شود؟
- یا اینکه با شنیدن آن موسیقی، شروع به دست زدن یا بشکن زدن کرده و با پا ضرب می‌گیرید؟
اگر به پرسش نخست پاسخ مثبت داده‌اید، شما بهتر است به سراغ یادگیری یک ساز ملودیک و هارمونیک بروید مثل ویولن، پیانو، گیتار ملودی و … .
اگر پاسختان به پرسش دوم مثبت است، به سراغ یادگیری یک ساز ضربی (پرکاسیو که ممکن است ایدیوفون یا ممبرانوفون) بروید، مانند تنبک، درامز و … .
سازهای بادی (آئروفون) و تواناییهای تنفسی
حال به سازهای بادی مانند نی، فلوت، کلارینت، ترومپت و یا ساکسیفون می‌پردازیم که علاوه بر چیزهایی که تاکنون گفته آمد، به توانایی تنفسی و داشتن شش‌های قوی و پرظرفیت نیازمندند. اگر به این سازها علاقه دارید اما ششهایتان ضعیف و کم ظرفیت است، باید به تقویت بنیه تنفسی خود بپردازید و از کشیدن سیگار خودداری کنید.
سبک زندگی نوازندگی و مراقبت‌های بهداشتی
چطور نوازنده شویم؟ اگر تصمیم جدی برای نوازنده شدن دارید، بایستی رفتارها و عادت‌های شما متناسب با انتخابتان باشد. نوازنده بودن یک سبک خاصی از زندگی را می‌طلبد که شامل کسب برخی از عادات و پرهیز از برخی کارها است. باید بدن خود را با ورزش‌های مفید سالم نگهدارید و از برخی ورزش‌های خطرناک و آسیب‌زا دوری کنید. برخی از مشاغل یدی سنگین متناسب با نوازندگی نیستند و بایستی این مشاغل را ترک کنید.
برای مطالعه بیشتر:
پایان
این مقاله برای من مفید بود
1+ 2 نفر این مقاله را پسندیده
