تراکنش در بلاک چین چیست و چگونه عمل می‌کند؟

تراکنش در بلاک‌چین چیست و چگونه عمل می‌کند؟ در این نوشتار قصد داریم این موضوع را بررسی کنیم. پس با ما همراه باشید.

مقاله اصلی: بلاک چین چیست؟

قبل از اینکه تراکنش به بلاک‌چین اضافه شود، باید احراز هویت صورت گیرد.

یک تراکنش قبل از اضافه شدن به بلاک چین باید چندین مرحله کلیدی را طی کند. امروز، ما بر احراز هویت با استفاده از کلیدهای رمزنگاری، مجوز از طریق اثبات کار، نقش استخراج، و پذیرش اخیر پروتکل‌های اثبات سهام در شبکه‌های بلاک چین بعدی تمرکز خواهیم کرد.

احراز هویت

بلاک‌چین اولیه به‌گونه‌ای طراحی شده بود که بدون یک مقام مرکزی (یعنی بانکی نبود که بر تراکنش‌ها نظارت داشته‌ باشد.) فعالیت می‌کرد. اما ازآنجایی‌که فعالیت‌های بانکی حساسیت بسیار زیادی دارند، همه تراکنش‌ها باید مثل سابق احراز هویت می‌شدند.

فرایند احراز هویت در بلاک‌چین، با استفاده از کلیدهای رمزنگاری (رشته‌ای از داده‌ها مانند رمز عبور) انجام می‌شود که کاربر را شناسایی و امکان دسترسی به «حساب» یا «کیف پول» را در سیستم فراهم می‌کند.

هر کاربر یک رمز خصوصی و یک رمز عمومی دارد. هدف استفاده از این رمزها، ایجاد یک هویت دیجیتالی امن است. تا کاربر بتواند صرفاً با یک امضای دیجیتالی (اثر انگشت یا غیره) احراز هویت کند و تراکنش موردنظرش را به انجام برساند.

مجوز

هنگامی که تراکنش مالی بین دو کاربر شکل گرفت، تأییدیه موردنظر باید پیش از نهایی شدن فرایند ثبت، به‌عنوان یک بلوک در زنجیره تأیید شود.

برای بلاک‌چین عمومی، تصمیم برای افزودن یک تراکنش به زنجیره با اجماع گرفته می‌شود. این بدان معنی است که اکثر گره‌ها یا رایانه‌های موجود در شبکه، باید در مورد معتبر بودن تراکنش توافق کنند. این فرایند به‌عنوان «اثبات کار» شناخته می‌شود.

اثبات کار

اثبات کار مستلزم حل یک مسئله پیچیده ریاضی است. در واقع افرادی که به‌واسطه کامپیوتر به شبکه متصل می‌شوند، با انجام عملی که ماینینگ نامیده می‌شود، این مسائل را حل می‌کنند و شبکه به‌عنوان پاداش، به آنها (ماینرها) ارز دیجیتال هدیه می‌دهد.

درمورد ماینینگ باید بگوییم که اصلاً عمل ساده‌ای نیست. مسئله ریاضی فقط با آزمون‌وخطا قابل‌حل است و شانس حل مسئله تقریباً 1 در 5.9 تریلیون است. به همین خاطر به قدرت محاسباتی بسیار زیادی نیاز دارد. از طرفی این قدرت محاسباتی نیازمند انرژی بسیار زیادی نیز هست.  این بدان معنی است که درآمد مالی ناشی از ماینینگ باید بسیار بیشتر از هزینه رایانه‌ها و هزینه برق مصرفی باشد تا برای افراد صرفه اقتصادی داشته باشد.

قدرت استخراج

کمبریج تخمین می‌زند که شاخص مصرف برق بیت‌کوین تقریباً 70 تراوات ساعت است که این میزان مصرف، این کشور را در رتبه 40 در میان دیگر کشورها جای می‌دهد. به‌عنوان‌مثال،  ایرلند با 25 تراوات ساعت، در رتبه 68 و اتریش با 64 تراوات ساعت در رتبه 42 قرار دارند. (منبع: داده‌های سال 2016 جمع‌آوری شده توسط سازمان سیا.)

مشکل اثبات کار

برای ایجاد صرفه‌جویی به مقیاس، افراد اغلب منابع خود را از طریق سرمایه‌گذاری بر تعداد بسیار زیادی ماینر انجام می‌دهند و درنهایت درآمد حاصل از ماینینگ، به‌صورت اشتراکی بین همه تقسیم می‌شود.  

همچنان که یک بلاک‌چین رشد می‌کند، رایانه‌های بیشتری برای ماینینگ، به این شبکه  می‌پیوندند. این باعث می‌شود تا شبکه، بزرگ‌تر و بزرگ‌تر شود. اصطلاحاً از نظر تئوری، زنجیره را بیشتر توزیع می‌کند. در نتیجه خراب‌کاری یا هک کردن دشوارتر می‌شود. امروزه، استخراج، (عمل ماینینگ) بیشتر توسط چند استخر انجام می‌شود. این استخر‌های بزرگ از توان محاسباتی و الکتریکی گسترده‌ای برخوردارند که برای حفظ و رشد یک شبکه بلاک‌چین موردنیاز است.

اثبات سهام

بعدها، شبکه‌های بلاک‌چین پروتکل‌های اجماع اعتبارسنجی «اثبات سهام» را اتخاذ کردند که طبق این پروتکل‌ها، شرکت‌کنندگان باید سهمی  در بلاک‌چین داشته باشند. (معمولاً یکی از ارزهای دیجیتال را در کیف پول خود دارند.) به‌این‌ترتیب، فرصتی برای انتخاب و تأیید تراکنش‌ها خواهند داشت. این امر در نهایت صرفه‌جویی قابل‌توجهی در منابع توان محاسباتی می‌شود. زیرا دیگر نیازی به استخراج نیست.

علاوه بر این، فناوری‌ بلاک‌چین به‌گونه‌ای تکامل یافته‌اند که شامل «قراردادهای هوشمند» می‌شوند. و به طور خودکار تراکنش‌ها را انجام می‌دهند.

در این مقاله در مورد این که تراکنش در بلاک چین چیست و چگونه عمل می‌کند، مطالبی بیان کردیم. با تشکر از همکاری شما.

منابع

۱. نحوه عملکرد تراکنش در بلاک چین – ترجمه از انگلیسی